In de week van Kerst tot oud en nieuw heb ik altijd gemengde gevoelens.
Het is een tijd van reflectie over wat is en wat was.

Morgen ga ik naar mijn vader. Mijn moeder en mijn zus zijn er ook, al kunnen we hen niet meer zien.

We halen herinneringen op. Over zomervakanties in zelfgebouwde boten en winters met sneeuw en ijs. Dan gaan we verder terug in de tijd en worden mijn vaders herinneringen voor mij verhalen. Over hoe het is om als zesjarig jongetje in een pleeggezin te komen. En waarom je altijd door moet gaan, “bij de pakken neerzitten heeft geen zin”, zegt hij.

“Hij heeft gelijk”, denk ik. “Don’t let the past steal your present.”
Zijn verhalen over het verleden helpen mij bij keuzes voor morgen.

Mijn vader vertelt over de oorlog, gaat door naar de Filistijnen en weer terug naar vandaag. Hij vlecht moeiteloos met de tijd.

Nu is Kerstavond 2015.
Morgen ga ik naar mijn vader en ik heb er zin in.

Ik wens je Noflike Krystdagen.

“Weet je het al?” vraag ik hem.
“Nee, ik twijfel nog…”, is zijn antwoord.
Ik zie dat hij verschillende combinaties overweegt.
En hier en daar de samenstelling verandert.
Ik wacht geduldig af.
De goede vriend die tegenover me zit verstaat de kunst van het twijfelen.
Volgens mij ga je twijfelen wanneer de opties die voorliggen nét niet zijn wat je zoekt.
Twijfelen is iets anders dan besluiteloosheid.
Twijfelen geeft je de ruimte om na te denken.
Over hoe je de verschillende onderdelen zo kunt rangschikken dat er iets nieuws ontstaat wat beter bij jou past.
“En als toetje wil ik graag vanille-ijs met aardbeien en chocoladesaus” zegt hij tegen de ober.
“Huh? Stond dat ook op de kaart?” vraag ik.
“Nee, maar daar heb ik zin in”, zegt hij.
#hetduurtevenmaardanhebjeookwat.

Twijfel je ergens over en wil je een keer met mij sparren?
Dan kun je contact met me opnemen via beitske@theyoufactor.nl
Ik kijk graag met je mee!