In de week van Kerst tot oud en nieuw heb ik altijd gemengde gevoelens.
Het is een tijd van reflectie over wat is en wat was.
Morgen ga ik naar mijn vader. Mijn moeder en mijn zus zijn er ook, al kunnen we hen niet meer zien.
We halen herinneringen op. Over zomervakanties in zelfgebouwde boten en winters met sneeuw en ijs. Dan gaan we verder terug in de tijd en worden mijn vaders herinneringen voor mij verhalen. Over hoe het is om als zesjarig jongetje in een pleeggezin te komen. En waarom je altijd door moet gaan, “bij de pakken neerzitten heeft geen zin”, zegt hij.
“Hij heeft gelijk”, denk ik. “Don’t let the past steal your present.”
Zijn verhalen over het verleden helpen mij bij keuzes voor morgen.
Mijn vader vertelt over de oorlog, gaat door naar de Filistijnen en weer terug naar vandaag. Hij vlecht moeiteloos met de tijd.
Nu is Kerstavond 2015.
Morgen ga ik naar mijn vader en ik heb er zin in.
Ik wens je Noflike Krystdagen.